کهکشان راه شیری خانه حدود ۱۵۰ خوشه ستارهای کروی است که هر خوشه حدود یک میلیون یا بیشتر ستاره را در خود جای دادهاند.
این خوشههای ستارهای کروی قدیمی هستند و شاهد رشد کهکشان راه شیری طی میلیاردها سال بودهاند. این کشف با استفاده از «تلسکوپ آنگلو-استرالیا» (Anglo-Australian Telescope) در نیو ساوت ولز انجام شد. اخترشناسان همچنین طی این مطالعه سرعت یک جریان از ستارهها را در صورت فلکی سیمرغ اندازه گیری کردند و بقایای آنها نشان داد که این ستارگان حدود دو میلیارد سال پیش از طریق جاذبه کهکشان راه شیری از هم جدا شده بودند.

در اخترشناسی و کیهانشناسی، فلزینگی (Metallicity) نشاندهنده نسبتی از جرم یک جسم نجومی است که از عنصرهایی به جز هیدروژن و هلیوم ساخته شده است. از آن جا که ستارهها، که بیشترِ جرم مرئی جهان را ساختهاند، بیش از هر چیز از هیدروژن و هلیوم ساخته شدهاند، اخترشناسان برای سادگی، همهٔ عنصرهای سنگینتر از این دو عنصر را فلز مینامند. فلزینگی یک جسم میتواند نشاندهنده عمر آن هم باشد.
وان گفت: ما واقعاً شگفت زده شدیم که این جریان ستارهای در صورت فلکی سیمرغ از فلزینگی بسیار کمی برخوردار است و باعث میشود تفاوت آن با سایر خوشههای ستارهای کروی در کهکشان مشخص باشد. ستارگان موجود در سایر خوشههای ستارهای کروی دارای عناصر سنگینتری هستند. پیرترین اجرام کهکشان ما خوشههایی بسیار پرجمعیت درخشان و گسترده هستند که خوشههای کروی ستارگان نامیده میشوند. بیشترشان در یک هاله کروی در اطراف مرکز کهکشانها وجود دارند.
پروفسور «گراینت لوئیس» (Geraint Lewis) از دانشگاه سیدنی گفت: هنوز توضیح دقیقی در مورد منشاء خوشه ستارهای مذکور در صورت فلکی سیمرغ نمیتوانیم بدهیم و آزمایشات علمی زیادی وجود دارد که باید انجام شود.
نظرات
در زمینهی انتشار نظرات مخاطبان، رعایت برخی موارد ضروری است:
-- لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
-- «فضانما» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
-- «فضانما» از انتشار نظراتی که در آنها رعایت ادب نشده باشد معذور است.
-- نظرات، پس از تأیید مدیر منتشر میشوند.