ستاره‌شناسان به تازگی سیاره کوچکی را کشف کرده‌اند که به سمت منظومه شمسی در حال حرکت است. لبه منظومه شمسی ما مملو از اجرام شگفت‌انگیز از گذشته باستانی جهان است، اما به تازگی مشخص شده که یکی از این اجرام در حال حرکت به سمت همسایگی زمین است.
ستاره‌شناسان یک سیاره کوچک را در مسیری که در مدار ۶۰۰ هزار ساله خود ملاقات نزدیکی با خورشید خواهد داشت، شناسایی کرده‌اند. البته هیچ خطری ما را تهدید نمی‌کند، اما در مقیاس‌های کیهانی، اغراق نیست که این واقعه را یک ملاقات نزدیک بنامیم. گفتنی است آخرین باری که یک جرم به این میزان به ما نزدیک شده است، نئاندرتال‌ها هنوز زنده بودند.
این سیاره کوچک که 2014 UN271 نامیده می‌شود، اخیراً در داده‌های گرفته شده بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ از پروژه "بررسی انرژی تاریک" (DES) کشف شد. قطر آن بین ۱۰۰ تا ۳۷۰ کیلومتر تخمین زده شده است و اگر یک دنباله‌دار از خارج از منظومه شمسی باشد، یک دنباله‌دار بسیار بزرگ است. این سیاره کوچک، یک جسم فرانپتونی (Trans-Neptunian Object :TNO) است.
"بررسی انرژی تاریک" (DES) یک بررسی در طیف نور مرئی و نزدیک به مادون قرمز است که هدف آن بررسی پویایی گسترش جهان و رشد ساختارهای مقیاس بزرگ است. "محققان می‌گویند: این جرم در مقیاسی مشابه، اگر بزرگ‌تر از آن نباشد، مانند دنباله‌دار بزرگ "C/۱۷۲۹ P۱" است و تقریباً بدون شک بزرگترین جرم "ابر اورت" است که تاکنون کشف شده است.
برجسته‌ترین ویژگی 2014 UN271 مسیر حرکت آن به دور خورشید است که به شدت گریزنده از مرکز و غیر عادی است و در مدار خود از «ابر اُورت» (Oort Cloud) به درون منظومه شمسی حرکت می‌کند و دوباره به همانجا برمی‌گردد. ملاقات این جرم آسمانی با منظومه شمسی ما هر ۶۱۲ هزار و ۱۹۰ سال یک بار رخ می‌دهد.
تفاوت بزرگی که در این ملاقات وجود دارد این است که این بار که نزدیکترین گذر از زمین را انجام دهد، می‌توانیم آن را ببینیم. 2014 UN271 در حال حاضر تقریباً ۲۲ واحد نجومی (AU) از خورشید فاصله دارد. یک واحد نجومی برابر با فاصله خورشید تا زمین است.
به عبارت دیگر، این سیاره کوچک یا مینی‌سیاره در حال حاضر از نپتون به خورشید نزدیکتر است و تقریباً در فاصله ۲۹.۷ واحد نجومی قرار دارد. این مینی‌سیاره در حال نزدیک شدن به ماست و طی هفت سال مسافت اعجاب انگیز هفت واحد نجومی را طی خواهد کرد. این جرم آسمانی در سال ۲۰۳۱ به نزدیکترین فاصله خود با خورشید خواهد رسید و از فاصله ۱۰.۹ با خورشید عبور می‌کند و به مدار زحل نزدیک می‌شود.
ستاره‌شناسان یک سیاره کوچک را در مسیری که در مدار ۶۰۰ هزار ساله خود ملاقات نزدیکی با خورشید خواهد داشت، شناسایی کرده‌اند. البته هیچ خطری ما را تهدید نمی‌کند، اما در مقیاس‌های کیهانی، اغراق نیست که این واقعه را یک ملاقات نزدیک بنامیم. گفتنی است آخرین باری که یک جرم به این میزان به ما نزدیک شده است، نئاندرتال‌ها هنوز زنده بودند.
این سیاره کوچک که 2014 UN271 نامیده می‌شود، اخیراً در داده‌های گرفته شده بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ از پروژه "بررسی انرژی تاریک" (DES) کشف شد. قطر آن بین ۱۰۰ تا ۳۷۰ کیلومتر تخمین زده شده است و اگر یک دنباله‌دار از خارج از منظومه شمسی باشد، یک دنباله‌دار بسیار بزرگ است. این سیاره کوچک، یک جسم فرانپتونی (Trans-Neptunian Object :TNO) است.
"بررسی انرژی تاریک" (DES) یک بررسی در طیف نور مرئی و نزدیک به مادون قرمز است که هدف آن بررسی پویایی گسترش جهان و رشد ساختارهای مقیاس بزرگ است. "محققان می‌گویند: این جرم در مقیاسی مشابه، اگر بزرگ‌تر از آن نباشد، مانند دنباله‌دار بزرگ "C/۱۷۲۹ P۱" است و تقریباً بدون شک بزرگترین جرم "ابر اورت" است که تاکنون کشف شده است.
برجسته‌ترین ویژگی 2014 UN271 مسیر حرکت آن به دور خورشید است که به شدت گریزنده از مرکز و غیر عادی است و در مدار خود از «ابر اُورت» (Oort Cloud) به درون منظومه شمسی حرکت می‌کند و دوباره به همانجا برمی‌گردد. ملاقات این جرم آسمانی با منظومه شمسی ما هر ۶۱۲ هزار و ۱۹۰ سال یک بار رخ می‌دهد.
تفاوت بزرگی که در این ملاقات وجود دارد این است که این بار که نزدیکترین گذر از زمین را انجام دهد، می‌توانیم آن را ببینیم. 2014 UN271 در حال حاضر تقریباً ۲۲ واحد نجومی (AU) از خورشید فاصله دارد. یک واحد نجومی برابر با فاصله خورشید تا زمین است.
به عبارت دیگر، این سیاره کوچک یا مینی‌سیاره در حال حاضر از نپتون به خورشید نزدیکتر است و تقریباً در فاصله ۲۹.۷ واحد نجومی قرار دارد. این مینی‌سیاره در حال نزدیک شدن به ماست و طی هفت سال مسافت اعجاب انگیز هفت واحد نجومی را طی خواهد کرد. این جرم آسمانی در سال ۲۰۳۱ به نزدیکترین فاصله خود با خورشید خواهد رسید و از فاصله ۱۰.۹ با خورشید عبور می‌کند و به مدار زحل نزدیک می‌شود.
نزدیکترین فاصله 2014 UN271 به خورشید
مدار سیاره کوچک 2014 UN271 در مقایسه با مدار نپتون
با این حال، این سیاره کوچک باید قبل از نزدیکترین ملاقات خود با خورشید، دنباله یک دنباله‌دار معمولی را تشکیل دهد که این یک فرآیند طبیعی شامل بخار شدن مواد یخ زده به دلیل گرمای زیاد خورشید است.
اگر همه چیز طبق نظریه محققان پیش برود، ستاره‌شناسان از فرصتی بی‌بدیل برای بررسی یک جرم نادر از «ابر اُورت» (Oort Cloud) و بدون نیاز به ارسال یک کاوشگر به مسافتی فراتر از سیاره پلوتو برخوردار خواهند بود. اما متأسفانه ستاره‌شناسان آماتور بدون یک تلسکوپ قدرتمند احتمالاً هیچ چیز هیجان‌انگیزی نخواهند دید.
ستاره‌شناسان می‌گویند 2014 UN271 احتمالاً به اندازه پلوتو یا حتی کمتر درخشندگی خواهد داشت. اما با وجود این، می‌توانیم مطمئن باشیم که ستاره‌شناسان حرفه‌ای گنجینه تصاویر خود از این جرم را احتکار نمی‌کنند و آنها را به محض دسترسی به اینترنت روانه فضای مجازی خواهند کرد.
هنگامی که این سیاره کوچک این ملاقات را انجام دهد، دوباره در بازگشت به تاریکی وحشتناک "ابر اورت" صدها هزار سال در راه خواهد بود تا زمانی که به فاصله سرسام‌آور ۶۰ هزار واحد نجومی به حداکثر فاصله خود از خورشید برسد.
اگر همه چیز طبق نظریه محققان پیش برود، ستاره‌شناسان از فرصتی بی‌بدیل برای بررسی یک جرم نادر از «ابر اُورت» (Oort Cloud) و بدون نیاز به ارسال یک کاوشگر به مسافتی فراتر از سیاره پلوتو برخوردار خواهند بود. اما متأسفانه ستاره‌شناسان آماتور بدون یک تلسکوپ قدرتمند احتمالاً هیچ چیز هیجان‌انگیزی نخواهند دید.
ستاره‌شناسان می‌گویند 2014 UN271 احتمالاً به اندازه پلوتو یا حتی کمتر درخشندگی خواهد داشت. اما با وجود این، می‌توانیم مطمئن باشیم که ستاره‌شناسان حرفه‌ای گنجینه تصاویر خود از این جرم را احتکار نمی‌کنند و آنها را به محض دسترسی به اینترنت روانه فضای مجازی خواهند کرد.
هنگامی که این سیاره کوچک این ملاقات را انجام دهد، دوباره در بازگشت به تاریکی وحشتناک "ابر اورت" صدها هزار سال در راه خواهد بود تا زمانی که به فاصله سرسام‌آور ۶۰ هزار واحد نجومی به حداکثر فاصله خود از خورشید برسد.
نظرات
در زمینه‌ی انتشار نظرات مخاطبان، رعایت برخی موارد ضروری است:
-- لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
-- «فضانما» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
-- «فضانما» از انتشار نظراتی که در آنها رعایت ادب نشده باشد معذور است.
-- نظرات، پس از تأیید مدیر منتشر می‌شوند.
ای بابا
کاش بیشتر میومد سمت کره زمین
باحال میشد
یه وقتم میدیدی میخوردیم به هم، کلی هیجان داشت 🤠
اینهمه سیارک به سمت زمین میاد و قبلنا هم میومده، ولی همیشه هم جون سالم بدر میبریم.
مرسی. اخبار این سیارک رو حتما پوشش بدهید.
پاسخ فضانما:
بله حتما اخبارش رو پوشش خواهیم داد. این هم یک خبر تکمیلی:
ایسنا/ ۷ تیرماه ۱۴۰۰
رصد دنباله‌داری عظیم‌الجثه در حال نزدیک شدن به خورشید
یک دنباله‌دار عظیم‌الجثه خارج از منظومه‌ی شمسی با استفاده از داده‌های دوربین تلسکوپ ماده تاریک کشف شده که در حال نزدیک شدن به خورشید است. تخمین زده می‌شود که این دنباله‌دار که برناردینلی-برنشتاین نام دارد ۱۰۰ برابر بزرگ‌تر از دنباله‌دارهای معمولی باشد و آن را می‌توان بزرگترین دنباله‌دار کشف شده در عصر حاضر دانست.
این دنباله‌دار یک مدار بسیار کشیده دارد و دورترین دنباله‌داری است که تاکنون در مسیر خود به سمت منظومه شمسی یافت شده است و ما فرصت کافی برای تماشای آن تا رسیدنش به خورشید داریم اما پیش‌بینی می‌شود که این دنباله دار با چشم غیرمسلح قابل دیدن نباشد. این دنباله‌دار توسط دو ستاره‌شناس کشف شده است و تخمین زده می‌شود که اندازه‌ی آن ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلومتر باشد یعنی قطر آن ۱۰ برابر سایر دنباله‌دارهای معمولی است. دنباله‌دار یک گلولهٔ برفی کیهانی است که از گازهای منجمد، سنگ و گرد و غبار ساخته شده با قطری از چند کیلومتر تا چند صد کیلومتر، معمولاً به اندازهٔ یک شهر کوچک است.
این دنباله‌دار با سایر دنباله‌دارهایی که تاکنون مشاهده شده‌اند تفاوت دارد و اندازه‌ی بزرگ آن براساس نوری که منعکس می‌کند تخمین زده شده است. این اجرام یخی با نزدیک شدن به خورشید آب می‌شوند. تصاویر اولیه این جرم آسمانی در سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ دنباله‌ای نشان نمی‌داد اما ستاره‌شناسان با استفاده از رصدخانه لاس کامبرس(Las Cumbres) تصاویری جدید از آن ثبت کردند که نشان می‌داد دنباله‌ی آن طی سال گذشته رشد کرده و آن را رسما تبدیل به یک دنباله‌دار کرده است.
سفر آن به سمت خورشید از فاصله‌ی ۴۰ هزار واحد نجومی آغاز شد یعنی ۴۰ هزار برابر دورتر از فاصله‌ی زمین تا خورشید که معادل شش تریلیون کیلومتر است. این بدان معناست که این دنباله‌دار از ابر اورت(Oort Cloud) نشات گرفته است. ابر اورت نام مکانی است که خیلی از دنباله‌دارها از آن سرچشمه می‌گیرند و در فاصلهٔ ۵۰٬۰۰۰ واحد نجومی(تقریباً یک سال نوری) از خورشید قرار دارد. این دنباله‌دار می‌تواند بزرگترین جرم آسمانی باشد که تاکنون پیدا شده است.
دنباله‌دار برناردینلی-برنشتاین در حال حاضر در فاصله‌ای نزدیکتر به خورشید قرار دارد. این دنباله‌دار در سال ۲۰۱۴ در فاصله‌ی چهار میلیارد کیلومتری قرار داشت و در سال ۲۰۲۱ در فاصله‌ی سه میلیارد کیلومتری قرار گرفت و در سال ۲۰۳۱ به نزدیکترین فاصله خود یعنی کمی بیشتر از فاصله زحل تا خورشید می‌رسد. اما دیگر نزدیکتر از این نمی‌شود.
هنوز مشخص نیست که این ستاره هنگام قرارگیری در نزدیکی خورشید تا چه اندازه نورانی خواهد بود اما به گفته‌ی برناردینلی رصدخانه‌ی ورا سی رابین(Vera C. Rubin) آن را تا سال ۲۰۳۱ دنبال خواهد کرد و احتمالا دنباله‌دارهای مشابه دیگری خواهد یافت. این موضوع به ستاره‌شناسان در دسته‌بندی دقیق‌تر اجرام ابر اورت با جزئیات بیشتر کمک می‌کند.