ناسا هم اکنون نیز در مراحل توسعه یا استقرار ۱۲ ماموریت دیگر است تا با شرکای عمومی و خصوصی خود در سراسر جهان اطمینان حاصل کند که قرن ۲۱ قرنی بسیار عالی برای جهان علم در حوزه فضا است.
۸ ماموریت تمدیدی ناسا
ماموریتهای تمدید شده شامل ماموریتهای زیر هستند:
- نیو هورایزنز (New Horizons)
- اسیریس-رکس (OSIRIS-Rex)
- مدارگرد شناسایی قمری (Lunar Reconnaissance Orbiter: LRO)
- کاوشگر اینسایت (InSight)
- آزمایشگاه علوم مریخ (Mars Science Laboratory: MSL) ملقب به کنجکاوی (Curiosity)
- ماموریت تکامل مواد فرار و جو مریخ (The Mars Atmosphere and Volatile Evolution) ملقب به کاوشگر ماون (MAVEN)
- مدارگرد شناسایی مریخ (Mars Reconnaissance Orbiter: MRO)
- اودیسه مریخ (Mars Odyssey)
بنابراین این ماموریتها تا زمانی که با یک خطای سیستمی مرگبار مواجه شوند یا به هر دلیلی از کار بیفتند و نابود شودن، به فعالیت خود ادامه خواهند داد.
نیو هورایزنز (New Horizons)
اسیریس-رکس (OSIRIS-Rex)
مدارگرد شناسایی قمری (LRO)
کاوشگر اینسایت (InSight)
کنجکاوی (Curiosity)
کاوشگر ماون (MAVEN)
مدارگرد شناسایی مریخ (MRO)
اودیسه مریخ (Mars Odyssey)
همهی این پیشنهادات برای تمدید ماموریتهای در حال انجام توسط یک هیئت مستقل از کارشناسان که از ناسا، صنایع مختلف و دانشگاهها گردهم آمده بودند، بررسی شد. تعداد کلی آنها بیش از ۵۰ ماموریت بود که هنوز نیز دو ماموریت دیگر برای تمدید در حال بررسی هستند. این هیئت در حال حاضر هشت مأموریت علمی را تمدید کرده و به این باور رسیده است که آنها خبرهای مهمی برای سرمایهگذاریهای آینده و رویارویی با سؤالات علمی عمیق ما دارند.
بسیاری از این مأموریتها میتوانند مأموریتهای علمی چندبخشی را ارائه دهند که تمام طیف مدیریت مأموریت علمی ناسا (SMD) را در بر میگیرد. به عنوان مثال، آنها میتوانند به عنوان واسطه اطلاعات برای فرودگرهای سطحی و مریخ نوردها در مریخ همراه با سایر نقشهای حمایتی برای اهداف آتی ناسا مانند خدمات باربری تجاری به ماه (CLPS) عمل کنند.
لوری گلیز، مدیر بخش علوم سیارهای ناسا در واشنگتن گفت: ماموریتهای گسترده این فرصت را برای ما فراهم میکنند که از سرمایهگذاریهای بزرگ ناسا در اکتشافات استفاده کنیم و به ادامه عملیات علمی با هزینهای بسیار کمتر از توسعه یک مأموریت جدید بپردازیم. وی افزود: این تمدید به مأموریتها اجازه میدهد تا دادههای علمی جدید ارزشمندی به دست آید و در برخی موارد، به ناسا اجازه میدهد تا اهداف علمی کاملاً جدیدی را کشف کند.
اسیریس-رِکس یک مأموریت برنامهریزی شده ناسا برای بررسی سیارک بنو (Bennu) و بازگرداندن نمونههای آن است. راهاندازی این پروژه در هشتم سپتامبر ۲۰۱۶ بدون تأخیر انجام شد. قرار بود کاوشگر اسیریس-رکس در این مأموریت، یک نمونه برگرفته از سیارک بنو که یک سیارک کربنی است را در سال ۲۰۲۳ برای تجزیه و تحلیل دقیق با خود به زمین بیاورد. انتظار میرود بررسی این مواد دانشمندان را قادر به یادگیری بیشتر در مورد زمان پیش از شکلگیری و تکامل منظومه شمسی، مراحل اولیه شکلگیری زمین و منبع ترکیبات آلی که منجر به پیدایش زندگی در زمین شده است، کند. انتظار میرود این مأموریت دانشمندان را در رسیدن به پاسخهای تازهای در مورد مراحل ابتدایی پیدایش و فرگشت یاری دهد.
اسیریس-رکس در صورت موفقیت، نخستین فضاپیمای ایالات متحده خواهد بود که مأموریت بازگرداندن نمونه از یک سیارک را انجام داده است. سرانجام در تاریخ ۲۰ اکتبر ۲۰۲۰، کاوشگر اسیریس-رکس با موفقیت بر سطح سیارک بنو فرود آمد و نمونهای از این سیارک را جمعآوری کرد و سفر ۲.۳ میلیارد کیلومتری خود را به زمین آغاز کرد و کپسول حاوی نمونهها در ماه سپتامبر سال ۲۰۲۳ در صحرای یوتا فرود خواهد آمد.
اُسیریس-رکس در سپتامبر ۲۰۲۳ با نزدیک شدن به زمین کپسول نمونه خود را به سمت زمین پرتاب میکند که وارد جو میشود و ناسا امیدوار است بدون مشکل در محل مورد نظر در یوتا فرود بیاید.
طرح اولیه این بود که اسیریس-رکس پس از انجام این عملیات به مدار قبرستان خورشید، جایی بین عطارد و زهره پرواز کند، اما اکنون ناسا و دانشگاه آریزونا خبر از تمدید این ماموریت دادهاند. ظاهراً هنوز مقدار زیادی سوخت در مخزن اُسیریس-رکس باقی مانده است، بنابراین برنامه جدید ناسا این است که اُسیریس-رکس پس از تخلیه محموله خود، به دیدار با سیارک دیگری به نام آپوفیس برود و وارد مرحله جدیدی با نام کاوش اسیریس-آپوفیس یا اسیریس-اپکس (OSIRIS-APEX) شود.
اسیریس-رکس ۳۰ روز پس از رها کردن نمونه به سمت زمین، اولین مانور خود را به سمت آپوفیس انجام خواهد داد. اسیریس-رکس که در آن زمان دیگر به اسیریس-اپکس تغییر نام داده است، پس از رسیدن به مقصد جدید خود، همان قرار ملاقات طولانیمدت را که با بنو داشت، پشت سر خواهد گذاشت و به مدت ۱۸ ماه از نزدیک به مطالعه آن خواهد پرداخت. سپس به سطح آپوفیس نزدیک میشود و پیشرانههای خود را به کار میاندازد تا گرد و غبار آن را بلند کند و درست مانند مطالعه بنو، گرد و غبار آپوفیس را نیز مطالعه کند. با این حال، این بار هیچ نمونهای جمعآوری نمیشود و در عوض، مانوری برای افشای مواد زیرسطحی آن طراحی شده است تا دانشمندان بتوانند درباره ترکیبات این سیارک و سایر خواص آن بیشتر بدانند.
همچنین ماموریت ماون MAVEN با به حداکثر رسیدن فعالیت خورشید در چرخه ۱۱ ساله خود، بر کاوش نحوه تعامل جو مریخ و میدان مغناطیسی آن نظارت خواهد کرد و درک ما را از نحوه تأثیرپذیری اتمسفر مریخ و میدان مغناطیسی آن توسط خورشید به شکل چشمگیری افزایش میدهد.
هم اکنون بخش علوم سیارهای ناسا در حال مدیریت ۱۴ فضاپیمای مختلف است که در سراسر منظومه شمسی پراکنده شدهاند و ۱۲ مأموریت دیگر نیز در مراحل برنامهریزی و اجرا قرار دارند.
نظرات
در زمینهی انتشار نظرات مخاطبان، رعایت برخی موارد ضروری است:
-- لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
-- «فضانما» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
-- «فضانما» از انتشار نظراتی که در آنها رعایت ادب نشده باشد معذور است.
-- نظرات، پس از تأیید مدیر منتشر میشوند.
ممنون، خیلی خوب بود.
راستی شنیدم سیارک آپوفیس قراره به زودی به زمین برخورد کنه؟!
پاسخ فضانما:
دوست عزیز، با بررسی های انجام شده، قرار نیست حداقل تا ۱۰۰ سال آینده، آپوفیس به زمین برخورد کند.
این مطلب را نیز مطالعه بفرمایید: (ایسنا: ۷ فروردین ۱۴۰۰)
سیارک آپوفیس حداقل تا ۱۰۰ سال آینده به زمین برخورد نخواهد کرد
ناسا اعلام کرده است که سیارک "آپوفیس" حداقل تا ۱۰۰ سال آینده به زمین برخورد نخواهد کرد. ناسا اعلام کرده است که یک جرم نزدیک به زمین که تصور میشد در سال ۲۰۶۸ به سیاره ما برخورد میکند، تا حداقل ۱۰۰ سال آینده به زمین برخورد نخواهد کرد.
ناسا پس از این که سیارک آپوفیس (Apophis) در اوایل ماه جاری میلادی از کنار زمین رد شد، توانست محاسباتی را در مورد آن انجام دهد. دانشمندان از یک آنتن رادیویی استفاده کردند تا حرکت آپوفیس را ردیابی کنند و دریافتند که تاثیر این سیارک دیگر به آن صورت که احتمال میرفت، نیست.
البته آپوفیس قرار است در سال ۲۰۲۹ دوباره بازگردد، اما دادههای جدید پیشبینی میکنند که این سیارک از فاصله حدود ۲۰ هزار مایل از کنار زمین عبور خواهد کرد که یک فاصله ایمن است. سیارک آپوفیس ابتدا در ژوئن سال ۲۰۰۴ توسط ستارهشناسان رصدخانه ملی کیت پیک (KPNO) آمریکا کشف شد. دانشمندان از آن زمان تاکنون همه حرکات این سیارک را مورد بررسی قرار دادهاند تا دادههای بیشتری در مورد مسیر حرکت آن به دست بیاورند. داوید فارنوچیا (Davide Farnocchia)، پژوهشگر ناسا گفت: دیگر احتمال برخورد در سال ۲۰۶۸ وجود ندارد و محاسبات ما خطری را حداقل برای ۱۰۰ سال آینده نشان نمیدهند.
مارینا بروزوویچ (Marina Brozović)، از دانشمندان آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا (JPL) گفت: اگرچه آپوفیس اخیرا به زمین نزدیک شد، اما هنوز حدود ۱۷ میلیون کیلومتر با سیاره ما فاصله دارد. ما توانستهایم اطلاعات بسیار ارزشمندی در مورد فاصله آن با زمین به دست بیاوریم. وی افزود: این بررسی نه تنها کمک کرد تا احتمال خطر را رد کنیم، بلکه یک فرصت شگفتانگیز علمی را برای ما فراهم میکند.
چقدر این کاوشگر اوسیریس رکس مهمه. ۹ سال تمدیدش کرده ناسا.
خیلی مطلب جالبی بود. سپاس
خیلی وبسایت خوبی دارید. واقعا خسته نباشید. امیدوارم مخاطبانتون قدر زحماتتون رو بدونند.