«تلسکوپ فضایی هابل» از یک خوشه ستاره‌ای خیره‌کننده عکس گرفته که ممکن است پس از چند میلیون سال پراکنده شوند. در تصویر جدید تلسکوپ فضایی هابل (HST)، صدها ستاره در پس‌زمینه تاریک فضا می‌درخشند. این گروه درخشان از ستارگان که با نام «ان‌جی‌سی ۲۶۶۰» (NGC 2660) شناخته می‌شوند، در فاصله ۸۶۱۷ سال نوری از زمین در صورت فلکی «بادبان» (Vela) قرار دارند.
بر اساس بیانیه ناسا، ان‌جی‌سی ۲۶۶۰ به عنوان یک «خوشه ستاره‌ای باز» (Open cluster) طبقه‌بندی می‌شود. خوشه ستاره‌ای باز، یک نوع خوشه ستاره‌ای است که می‌تواند دهها تا چند صد ستاره را در بر داشته باشد که توسط گرانش به هم متصل شده‌اند.
مقامات ناسا در این بیانیه گفتند: ستارگان خوشه‌های باز، بیرون از یک ناحیه مشابه گاز و غبار تشکیل می‌شوند و به همین دلیل، ویژگی‌های مشترک بسیاری مانند سن و ترکیب شیمیایی مشابه دارند. بر خلاف خوشه‌های کروی که پسرعموهای باستانی، متراکم‌تر و فشرده‌تر خوشه‌های باز هستند، مطالعه خوشه‌های باز آسان است زیرا ستاره‌شناسان راحت‌تر می‌توانند بین ستارگان تمایز قائل شوند.
سن ستاره‌های یک خوشه باز می‌تواند از دهها میلیون تا صدها میلیون سال متغیر باشد. براساس این بیانیه، از آنجا که این خوشه‌ها فقط به طور ضعیف توسط گرانش محدود می‌شوند، ستارگان ممکن است پس از چند میلیون سال در کهکشان‌های مارپیچی یا نامنظم اطراف که در آن متولد شده‌اند، پراکنده شوند.
این عکس جدید، صدها ستاره پراکنده در صورت فلکی را به تصویر می‌کشد. جرم قرمز روشن در سمت چپ بالای تصویر، یک ستاره است که بخشی از خوشه ستاره‌ای باز نیست.
بر اساس بیانیه ناسا، ان‌جی‌سی ۲۶۶۰ به عنوان یک «خوشه ستاره‌ای باز» (Open cluster) طبقه‌بندی می‌شود. خوشه ستاره‌ای باز، یک نوع خوشه ستاره‌ای است که می‌تواند دهها تا چند صد ستاره را در بر داشته باشد که توسط گرانش به هم متصل شده‌اند.
مقامات ناسا در این بیانیه گفتند: ستارگان خوشه‌های باز، بیرون از یک ناحیه مشابه گاز و غبار تشکیل می‌شوند و به همین دلیل، ویژگی‌های مشترک بسیاری مانند سن و ترکیب شیمیایی مشابه دارند. بر خلاف خوشه‌های کروی که پسرعموهای باستانی، متراکم‌تر و فشرده‌تر خوشه‌های باز هستند، مطالعه خوشه‌های باز آسان است زیرا ستاره‌شناسان راحت‌تر می‌توانند بین ستارگان تمایز قائل شوند.
سن ستاره‌های یک خوشه باز می‌تواند از دهها میلیون تا صدها میلیون سال متغیر باشد. براساس این بیانیه، از آنجا که این خوشه‌ها فقط به طور ضعیف توسط گرانش محدود می‌شوند، ستارگان ممکن است پس از چند میلیون سال در کهکشان‌های مارپیچی یا نامنظم اطراف که در آن متولد شده‌اند، پراکنده شوند.
این عکس جدید، صدها ستاره پراکنده در صورت فلکی را به تصویر می‌کشد. جرم قرمز روشن در سمت چپ بالای تصویر، یک ستاره است که بخشی از خوشه ستاره‌ای باز نیست.
هابل، ان‌جی‌سی ۲۶۶۰ را به عنوان بخشی از برنامه‌ای برای مطالعه سن ستاره‌های کوتوله سفید در خوشه‌های باز مشاهده کرد. ستارگان ثبت‌شده در این عکس توسط «خوشه‌های پراش»(Diffraction spikes) احاطه شده‌اند. خوشه‌های پراش زمانی شکل می‌گیرند که نور درخشان ستاره‌ها از آینه ثانویه تلسکوپ فضایی منعکس می‌شود.
نظرات
در زمینه‌ی انتشار نظرات مخاطبان، رعایت برخی موارد ضروری است:
-- لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
-- «فضانما» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
-- «فضانما» از انتشار نظراتی که در آن‌ها رعایت ادب نشده باشد معذور است.
-- نظرات، پس از تأیید مدیر منتشر می‌شوند.