تلسکوپ فضایی جیمز وب، تصویر جدیدی از یک کهکشان مارپیچی میله‌ای ثبت کرده است. جدیدترین تصویر از تلسکوپ فضایی جیمز وب، نمایش خیره‌کننده‌ای از غبار و ستارگان است که کهکشان مارپیچی میله‌ای ان‌جی‌سی ۵۰۶۸ (NGC 5068) را در فاصله ۲۰ میلیون سال نوری از ما تشکیل می‌دهند.
مانند کهکشان راه شیری، این کهکشان دارای یک میله مرکزی است که در مقایسه با بازوهایی که از مرکز کهکشان بیرون می‌آیند، ناحیه متمرکزتری از ستارگان و غبار به حساب می‌آید.
این تصویر با استفاده از دو ابزار وب به نام‌های ابزار مادون قرمز میانی (MIRI) و دوربین مادون قرمز نزدیک (NIRCam) ثبت شده است. وب با نگاه کردن در طول موج‌های میانی و نزدیک مادون قرمز، می‌تواند مشخصه‌هایی مانند چرخش غبار و گاز و همچنین ستارگان این منطقه را همراه با میله کهکشان که در بخش سمت چپ بالای تصویر می‌درخشد، تشخیص دهد.
میله یک کهکشان مارپیچی میله‌ای معمولا منطقه‌ای شلوغ از شکل‌گیری ستارگان است، بنابراین این تصویر به عنوان بخشی از مطالعه‌ای در مورد تشکیل ستاره‌ها در کهکشان‌های مجاور ثبت شد.
در پروژه «فیزیک با تفکیک زاویه‌ای بالا در پروژه کهکشان‌های نزدیک» (PHANGS) هر دو تلسکوپ فضایی وب و هابل به همراه تلسکوپ‌های زمینی دیگر مانند تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) و آرایه بزرگ میلی‌متری/زیر میلی‌متری آتاکاما شرکت دارند. این پروژه، بررسی و کاوشی است که می‌تواند تصاویر با وضوح بالا مانند این مورد از مناطق تشکیل ستارگان ارائه دهد.
مانند کهکشان راه شیری، این کهکشان دارای یک میله مرکزی است که در مقایسه با بازوهایی که از مرکز کهکشان بیرون می‌آیند، ناحیه متمرکزتری از ستارگان و غبار به حساب می‌آید.
این تصویر با استفاده از دو ابزار وب به نام‌های ابزار مادون قرمز میانی (MIRI) و دوربین مادون قرمز نزدیک (NIRCam) ثبت شده است. وب با نگاه کردن در طول موج‌های میانی و نزدیک مادون قرمز، می‌تواند مشخصه‌هایی مانند چرخش غبار و گاز و همچنین ستارگان این منطقه را همراه با میله کهکشان که در بخش سمت چپ بالای تصویر می‌درخشد، تشخیص دهد.
میله یک کهکشان مارپیچی میله‌ای معمولا منطقه‌ای شلوغ از شکل‌گیری ستارگان است، بنابراین این تصویر به عنوان بخشی از مطالعه‌ای در مورد تشکیل ستاره‌ها در کهکشان‌های مجاور ثبت شد.
در پروژه «فیزیک با تفکیک زاویه‌ای بالا در پروژه کهکشان‌های نزدیک» (PHANGS) هر دو تلسکوپ فضایی وب و هابل به همراه تلسکوپ‌های زمینی دیگر مانند تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) و آرایه بزرگ میلی‌متری/زیر میلی‌متری آتاکاما شرکت دارند. این پروژه، بررسی و کاوشی است که می‌تواند تصاویر با وضوح بالا مانند این مورد از مناطق تشکیل ستارگان ارائه دهد.
دانشمندان تاکید می‌کنند، در این پروژه، تلسکوپ جیمز وب تصاویری از ۱۹ کهکشان ستاره‌ساز مجاور را جمع‌آوری کرد، که ستاره‌شناسان سپس می‌توانند آنها را با کاتالوگ‌های هابل از ۱۰ هزار خوشه ستاره‌ای، نقشه‌برداری طیف‌سنجی از ۲۰ هزار سحابی ستاره‌زا توسط تلسکوپ بسیار بزرگ و ۱۲ هزار ابر مولکولی تیره و متراکم که توسط آرایه میلی متری/زیر میلی متری بزرگ آتاکاما (ALMA) شناسایی شده است، ترکیب کنند. این مشاهدات طیف الکترومغناطیسی را در بر می‌گیرد و فرصتی بی‌سابقه به ستاره‌شناسان می‌دهد تا جزئیات تشکیل ستاره‌ها را با هم ادغام کنند.
وب به طور ویژه برای مطالعه تشکیل ستاره‌ها مفید است، زیرا این فرآیند در طول موج‌های فروسرخ دیده می‌شود. این قابلیت به ابزارهای آن اجازه می‌دهد تا از میان ابرهای غباری که در طول موج نور مرئی تار دیده می‌شوند، عبور کند.
تصویر دیگری از این کهکشان نیز توسط ابزار مادون قرمز میانی و دوربین مادون قرمز نزدیک منتشر شده است. این تصویر هسته و بخشی از یک بازوی مارپیچی این کهکشان را نشان می‌دهد.
دانلود تصویر باکیفیت NGC 5068 ثبت شده توسط جیمز وب (15MB)
وب به طور ویژه برای مطالعه تشکیل ستاره‌ها مفید است، زیرا این فرآیند در طول موج‌های فروسرخ دیده می‌شود. این قابلیت به ابزارهای آن اجازه می‌دهد تا از میان ابرهای غباری که در طول موج نور مرئی تار دیده می‌شوند، عبور کند.
تصویر دیگری از این کهکشان نیز توسط ابزار مادون قرمز میانی و دوربین مادون قرمز نزدیک منتشر شده است. این تصویر هسته و بخشی از یک بازوی مارپیچی این کهکشان را نشان می‌دهد.
نظرات
در زمینه‌ی انتشار نظرات مخاطبان، رعایت برخی موارد ضروری است:
-- لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
-- «فضانما» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
-- «فضانما» از انتشار نظراتی که در آنها رعایت ادب نشده باشد معذور است.
-- نظرات، پس از تأیید مدیر منتشر می‌شوند.