سیاره مشتری یکی از مهمترین نقاط منظومه شمسی است. سیارهای عظیم با طوفانهای سهمگین باستانی بزرگتر از زمین، یا مغناطیس کرهای بسیار قدرتمند که حتی نمیتوانیم درک درستی از آن داشته باشیم.
یکی از قانعکنندهترین دلایل برای بازدید از مشتری و سفر به آنجا، قمرهای گالیلهایاش است. اروپا، کالیستو و گانیمد ممکن است همگی دارای اقیانوسهای وسیعی از آب مایع در زیر پوستههای یخی باشند. بنابراین، قمرهای یخی مشتری احتمالا مکانهای خوبی برای جستجوی حیات در کل منظومه شمسی هستند.
بخشی از مشکل این است که مشتری واقعاً دور است و رسیدن به آنجا زمان زیادی می برد. چه مدت؟ بیایید نگاهی به فضاپیماهایی بیندازیم که تا به حال این سفر را انجام دادهاند.
یک سال بعد، پایونیر ۱۱ پرواز کرد سفرش را در ۶۰۶ روز انجام داد، این فضاپیما پروازی بسیار نزدیکتر انجام داد و به ۲۱٫۰۰۰ کیلومتری مشتری رسید و از زحل نیز بازدید کرد.
سپس فضاپیمای وویجر آمد. وویجر ۱ تنها ۵۴۶ روز طول کشید و در ۵ مارس ۱۹۷۹ وارد شد و وویجر ۲ هم ۶۸۸ روز طول کشید تا به نزدیکی ژوپیتر رسید. بنابراین، اگر می خواهید پروازی به سوی مشتری انجام دهید، حدود ۵۵۰ تا ۶۵۰ روز باید زمان کنار بگذارید!
اما اگر واقعاً میخواهید سرعت خود را کاهش دهید و به مدار مشتری بروید، باید سفری بسیار کندتر داشته باشید. فضاپیمای گالیله ناسا در ۱۸ اکتبر ۱۹۸۹ پرتاب شد و به جای اینکه مسیر مستقیم مشتری را طی کند، دو پرواز کمک گرانشی از زمین و یکی از ونوس (زهره) برای افزایش سرعت انجام داد و سرانجام در ۸ دسامبر ۱۹۹۵ به مشتری رسید. (در مجموع ۲۲۴۲ روز)
نظرات
در زمینهی انتشار نظرات مخاطبان، رعایت برخی موارد ضروری است:
-- لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
-- «فضانما» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
-- «فضانما» از انتشار نظراتی که در آنها رعایت ادب نشده باشد معذور است.
-- نظرات، پس از تأیید مدیر منتشر میشوند.
خیلی باحال بود .تازگیا فهمیدم توی نجوم آدم باید خیلی صبور باشه